Rynek w Puchaczowie
Historyczny układ urbanistyczny wykształcił się wyłącznie w Puchaczowie.
Miasto Puchaczów powstało w miejscu wsi zwanej Łęczna Mniska vel Miniejsza, będącej własnością benedyktynów sieciechowskich, do których w okresie średniowiecza należała większa część terenów gminy Puchaczów.
Przywilej na założenie miasta na prawie magdeburskim został wydany opatowi sieciechowskiemu Maciejowi w 1527r., przez króla Zygmunta I. Na podstawie przywileju ustanowione zostały targi( w każdy wtorek) oraz trzy jarmarki (na św. Stanisława-8 maja, Przemienienie Pańskie-6 sierpnia, św. Marcina -11 listopada). Było to jedno z najmniejszych miasteczek, założone na 27 łanach.
Zasadniczy układ przestrzenny miasta wykształcił się w XVI w., i jest czytelny do chwili obecnej. Miasto otoczone było jeziorami i od południa rzeką Świnką. To naturalnie obronne położenie wykorzystane było jeszcze przed lokacją miasta, gdyż istniało tutaj fortalicjum opatów sieciechowskich (na wsch. od kościoła), a następnie drewniany zamek otoczony fosą. Dla wzmocnienia warunków obronnych miasto zostało ponadto obwiedzione wałami ziemnymi. Na rzece Śwince, na trakcie z Łęcznej, znajdowała się „brama chełmska”.
Centralną część miasta stanowił regularny rynek o wymiarach ok. 90 x 100m, z wybiegającymi z jego naroży ulicami ( po jednej ulicy, tzw. układ wirowy). Ten podstawowy układ został rozbudowany o sieć ulic bocznych, o znaczeniu gospodarczym. Charakterystycznym ,posiadającym wartość historyczną i architektoniczną, zabytkiem na terenie układu urbanistycznego jest kapliczka w formie słupka na Rynku, pochodząca z XVIII w.